Contaminatio aeris et aquae inter gravissimas quaestiones globales manet, oecosystemata vitalia, catenas alimentarias, et ambitum necessarium vitae humanae in periculum adducendo.
Pollutiones aquarum plerumque ex ionibus metallorum gravium, inquinantibus organicis refractariis, et bacteriis oriuntur — inquinantibus toxicis et noxiis ex processibus industrialibus et aquarum purgandarum quae naturaliter non putrescunt. Haec res aggravatur eutrophicatione corporum aquarum, quae condiciones favorabiles magnis numeris bacteriorum ad reproductionem creare potest, ulterius polluens et qualitatem aquae adverse afficiens.
Pollutio aeris imprimis constat ex compositis organicis volatilibus (VOCs), oxidis nitrogenii (NOx), oxidis sulphuris (SOx), et dioxido carbonii (CO2) – polluentes qui praecipue ex combustione fossilium combustibilium oriuntur. Impetus CO22ut gas tepidarium late documentatum est, cum quantitatibus significantibus CO22clima Telluris magnopere afficientes.
Series technologiarum et modorum ad his quaestionibus respondendum elaborata est, inter quas adsorptio carbonis activati, ultrafiltratio, et processus oxidationis provecti (AOPs) ad quaestiones pollutionis aquae tractandas destinati.
Ex systemate adsorptionis VOC, invenies carbonem activatum columnarem partem integralem esse et popularem usum in systematibus curationis VOC ut medium adsorbens sumptu-efficax.
Carbo activatus, late in usu industriali post finem Belli Orbis Terrarum Primi, medio decennio 1970 optio praelata erat ad pollutionem aeris coercendam a compositoribus organicis volatilibus (VOC) propter selectivitatem suam in removendis vaporibus organicis e fluminibus gaseosis, etiam praesente aqua.
Systema adsorptionis carbonis strati consuetum — quod regenerationi turmae innititur — potest esse ars efficax ad solventia recuperanda propter valorem oeconomicum. Adsorptio fit cum vapor solventis stratum carbonis in contactum venit et in superficie porosa carbonis activati colligitur.
Adsorptio in strato carbonis efficax est in operationibus recuperationis solventis ad concentrationes solventis supra 700 ppmv. Ob requisita ventilationis et leges ignis, consueta praxis fuit concentrationes solventis infra 25% limitis explosivi inferioris (LEL) tenere.
Tempus publicationis: Ian-XX-MMXXII