"Magister Decolorandi et Deodorandi" in Industria SacchariIII
In agro industriae cibariae et potus, industria sacchararia est una ex magnis applicationibus carbonis activati. In processibus productionis generum saccharorum, ut saccharum cannabinum, saccharum betaceum, saccharum amyli, maltosum, lactosum, mellis, xylosum, xylitolum, glucosum, et solutionis proteini hydrolyzati, carbo activatus partes cruciales agit in decoloratione et deodoratione.
Saccharariae officinae in officinas sacchari cannae et officinas sacchari betae dividuntur. Solutio sacchari varia continet substantias colorantes, ut melanoidina, caramelum, et complexa ferro-polyphenolica. Carbo activatus, qui aream superficialem ingentem (500-1500m²/g) et structuram mesopororum et micropororum divitem habet, bonam adsorptionis facultatem et magnam decolorationis efficaciam demonstrare potest cum talibus solutionibus saccharinis agitur.
Intra particulas carbonis activati, numerosi micropori inveniuntur, et magnitudinis pororum satis lata est, a paucis angstromis ad aliquot micrometra. Praesertim, magnus numerus micropororum invenitur, quorum magnitudines pororum a paucis ad aliquot decenas angstromorum variant. Quisque horum micropororum certae superficiei respondet, quod superficiem specificam carbonis activati totam satis insignem reddit. Pro uno gramma carbonis activati cum activitate excellenti, superficies specifica eius ad circiter 1000m² pervenire potest. Quia campus vis atomicae in superficie carbonis activati in statu insaturato est et vires valentiae residuae sunt, propter tantam superficiem specificam, energia superficialis eius maximi momenti est. Propter effectum adsorptionis, campus vis insaturatus in superficie carbonis activati quodammodo compensari potest, ita energiam superficialem reducendo. Ergo, sub certis condicionibus temperaturae et pressionis, superficies carbonis activati sponte substantias adsorbet quae energiam superficialem eius reducere possunt. Cum autem carbo activatus substantias diversas e solutione adsorbet, quantitas adsorptionis non congruit cum proportione harum substantiarum in solutione. Carbo activatus semper tendit ad aequabiliorem reddendam concentrationem substantiae solutae in superficie adsorptionis. Hoc modo, etiam cum capacitas adsorptionis eadem est, substantiae non saccharinae cum minore concentratione in solutione sacchari magis probabile est adsorbi a carbone activato comparatae cum saccharoso cum maiore concentratione. Substantiae coloratae in syrupo plerumque volumen moleculare relative magnum et pondus moleculare relative magnum habent. Per adsorptionem carbonis activati, energia superficialis eius magnopere reducitur, et syrupus carbone activato tractatus gradum decolorationis significantem consequi potest. Quia carbo activatus facultatem excellentem decolorationis et purificationis syrupi habet, late et efficaciter in industriis sacchari provectis in externis terris adhibitus est.
Cum carbo activatus ad solutionem saccharinam tractandam adhibetur, praeter effectum decolorationis significantem, etiam colloida et impuritates superficiei activas in solutione saccharinam removere potest. Hoc processus tensionem superficialem solutionis saccharinæ augebit, viscositatem eius minuet, generationem spumae per evaporationem minuet, celeritatem crystallizationis augebit, et processum crystallizationis saccharinæ optimizare potest, separationem mellis a crystallis saccharinæ promovens.
Nos sumus praecipui praebitores in Sinis; pro pretio vel pluribus informationibus, nobiscum contactum facere potes apud:
Inscriptio electronica: sales@hbmedipharm.com
Telephonum: 0086-311-86136561
Tempus publicationis: XXIII Aprilis MMXXXV