Utens tabula tactili

Principium operandi Adiutoris Filtri Diatomiti

Integritatem et utilitatem communem ut principium operationis habemus, et omne negotium cum stricta cura et imperio tractamus.

Principium operandi Adiutoris Filtri Diatomiti

Munus adiuvantium filtrationis est statum aggregationis particularum mutare, ita distributionem magnitudinis particularum in filtrato mutando. Adiuvantia filtrationis diatomeae plerumque ex SiO2 chemicae stabili constant, cum microporis internis abundantibus, varias structuras duras formantes. Per processum filtrationis, terra diatomea primum medium adiuvans filtrationis porosum (prae-obductionem) in lamina filtrationis format. Cum filtratum per adiuvans filtrationis transit, particulae solidae in suspensione statum aggregatum formant, et distributio magnitudinis mutatur. Impuritates particularum magnarum capiuntur et in superficie medii retinentur, stratum angustum distributionis magnitudinis formantes. Pergunt particulas magnitudinum similium obstruere et capere, gradatim crustulam filtrationis cum certis poris formantes. Dum filtratio progreditur, impuritates magnitudinum particularum minorum gradatim medium adiuvans filtrationis terrae diatomeae porosum ingrediuntur et intercipiuntur. Quia terra diatomacea porositatem circiter 90% et aream superficialem specificam magnam habet, cum particulae parvae et bacteria poros internos et externos adiuvantis filtrationis ingrediuntur, saepe ob adsorptionem aliasque causas intercipiuntur, quae 0.1 μ reducere possunt. Amotio particularum subtilium et bacteriorum ex m bonum effectum filtrationis effecit. Dosis adiuvantis filtrationis plerumque 1-10% massae solidae interceptae est. Si dosis nimis alta est, re vera emendationem celeritatis filtrationis afficiet.

Effectus filtrationis

Effectus filtrationis Diatomite Filter Aid praecipue per tres actiones sequentes efficitur:

1. Effectus obtegens

Hic est effectus filtrationis superficialis, ubi cum fluidum per terram diatomaceam fluit, pori terrae diatomaceae minores sunt quam magnitudo particularum impuritatum, ita particulae impuritatum transire non possunt et intercipiuntur. Hic effectus cribratio appellatur. Re vera, superficies massae filtratoriae considerari potest ut superficies cribri cum aequivalenti magnitudine pororum media. Cum diameter particularum solidarum non minor est quam (vel paulo minor quam) diametro pororum terrae diatomaceae, particulae solidae e suspensione "cribrantur", munus agentes in filtratione superficiali.

02

2. Effectus profunditatis

Effectus profunditatis est effectus retentionis filtrationis profundae. In filtratione profunda, processus separationis solum intra medium fit. Nonnullae particulae impuritatis minores quae per superficiem crustae filtratoriae transeunt obstruuntur canalibus microporosis tortuosis intra terram diatomaceam et poris minoribus intra crusta filtratoria. Hae particulae saepe minores sunt quam micropori in terra diatomacea. Cum particulae cum pariete canalis colliduntur, fieri potest ut a fluxu liquidi se separent. Sed utrum hoc assequi possint pendet ab aequilibrio inter vim inertialem et resistentiam particularum. Haec interceptio et actio cribrandi similis natura est et ad actionem mechanicam pertinet. Facultas particulas solidas filtrandi fundamentaliter solum ad magnitudinem et formam relativam particularum solidarum et pororum pertinet.

 

3. Effectus adsorptionis

Effectus adsorptionis a duobus mechanismis filtrationis supra memoratis omnino differt, et hic effectus re vera videri potest ut attractio electrocinetica, quae maxime pendet a proprietatibus superficialibus particularum solidarum et ipsius terrae diatomaceae. Cum particulae cum poris internis parvis cum superficie terrae diatomaceae porosae colliduntur, oneribus oppositis attrahuntur vel fasciculos catenarum per mutuam attractionem inter particulas formant et terrae diatomaceae adhaerent, quae omnia ad adsorptionem pertinent. Effectus adsorptionis est complexior quam priores duo, et plerumque creditur causam cur particulae solidae cum minoribus diametris pororum intercipiantur maxime deberi:

(1) Vires intermoleculares (etiam attractio van der Waals appellatae), inter quas interactiones dipolorum permanentes, interactiones dipolorum inductae, et interactiones dipolorum instantaneae;

(2) Exsistentia potentialis Zeta;

(3) Processus commutationis ionicae.


Tempus publicationis: Kal. Apr. anno MMXXIV